چالش کوئنتین تارانتینو با خبرنگاران در جشنواره کن - بلاگ پو

به گزارش هالیوود ریپورتر، این کارگردان سرشناس و پیشروی آمریکایی در پاسخ به سوالی درباره صحنه هایی که خشم علیه زنان را به نمایش می گذارد، از پاسخ طفره رفت و گفت از صحبت درباره چیزی که باعث لو رفتن داستان می گردد خودداری می نماید.

اما برد پیت که در این فیلم یکی از دو نقش اصلی را بازی می نماید، به جای تارانتینو جواب داد: من این را خشم علیه افراد تلقی نمی کنم بلکه خشم علیه از دست رفتن معصومیت می بینم.

تارانتینو در پاسخ به سوال چالش برانگیز دیگری که چرا هنوز نسبت به چارلز منسن اشتیاق وجود دارد: این اشتیاق ناشی از عمق بی انتهای آن است. من خیلی درباره این موضوع تحقیق کردم. این که او چطور توانست این دخترها و پسرهای جوان را به خود وابسته کند، بی انتهاست. هرچه بیشتر درباره آن بدانی، هرچه بیشتر اطلاعات به دست بیاوری، واضح تر نمی گردد، انتزاعی تر می گردد.

روزی روزگاری در هالیوود داستان یک بازیگر با بازی لئوناردو دی کاپریو و بدلکار او با بازی برد پیت است که در همسایگی خانه رومن پولانسکی و شارون تیت در هالیوود زندگی می نمایند و درگیر حمله پیروان چارلز منسن به این خانه و قتل وحشیانه تیت می شوند.

خبرنگار دیگری درباره حضور کوتاه مارگو رابی در نقش شارون تیت در فیلم سوال کرد و این که دیالوگ های کمتری نسبت به بازیگران مرد دارد و حضورش بی استفاده مانده است. تارانتینو که آشکارا از این سوال ناراحت شده بود، به تندی جواب داد: من این فرضیه شما را رد می کنم.

رابی در ادامه درباره نقش خود شرح داد: فکر می کنم لحظه هایی که روی پرده بودم فرصتی بود تا از شارون تیت و سبکبالی او تقدیر کنم فکر نمی کنم قصد این وجود داشته که عمیق تر به او پرداخته گردد.

تارانتینو همچنین به سوالی درباره رومن پولانسکی که یکی از شخصیت های فیلم است، پاسخ داد: او را یکی دو بار دیده ام. درباره او به عنوان یکی از بزرگ ترین فیلمسازان حرف نمی زنم بلکه به عنوان جذاب ترین در آن موقع می گویم… من یکی از هواداران پولانسکی هستم و به شکل خاص فیلم بچه رزمری. آن را خیلی دوست دارم.

وقتی از این کارگردان پرسیده شد که آیا درباره روزی روزگاری در هالیوود با پولانسکی صحبت نموده، او گفت: نه، حرف نزدم.

لئوناردو دی کاپریو هم در این نشست درباره شخصیت بازیگر فراموش شده تلویزیون که در این فیلم بازی نموده، شرح داد: فکز می کنم همه کسانی که پست این میز نشسته اند، حس می کردند بیگانه هایی هستند به درون صنعت سینما نگاه می نمایند. این فیلم، نامه عاشقانه او (تارانتینو) به سینما به وسیله دو شخصیتی است که بیگانه هستند… این واقعا نامه عاشقانه برای صنعت سینما و افرادی است که تارانتینو آنها را دوست دارد.

9417